Herman de Hoop
 
In 1996 ben ik gevraagd om voor een goede vriendin van
mijn vrouw de uitvaartplechtigheid te verzorgen.
Ze zei tijdens haar ziektebed: "Ik wil niet opgehemeld worden, het moet niet te zwaar worden en gewoon zoals ik ben". Toen al realiseerde ik me dat juist dat aspect zo belangrijk is voor mensen. Er moet geen afstand zijn tussen hoe iemand was en hoe iemand
wordt afgeschilderd.

Ik merkte dat ik door mijn persoonlijke benadering ook steeds vaker werd gevraagd om te spreken tijdens een afscheidsplechtigheid. En naarmate ik betrokken raakte bij naasten, kreeg ik steeds meer het gevoel dat de rol van de uitvaartverzorger, meer een begeleidende rol zou moeten worden, en dat dit bij mij heel goed zou passen.
Het is niet alleen het regelen van zaken, maar ook de
aandacht voor het verdriet van de naasten.

Ik heb de HBO opleiding bij Meander opleidingen in Zwolle
gevolgd. Een opleiding waar alle aspecten van het
regelen, tot aan rouwbegeleiding, aan bod zijn gekomen.
Ik heb ontdekt hoe goed het voelt, als je voor mensen met diep verdriet iets kunt betekenen.